Olivia Valentine: yeryüzü sessiz değildir sergisi, Amerikalı sanatçı Olivia Valentine’ın 2023 ve 2024 yıllarında İzmir Kehmeraltı’ndaki Maquis Projects’te ikamet ederken ve İzmir Karşıyaka’da Fazıl Bey Caddesi’ndeki stüdyosunda çalışırken İzmir’de ürettiği yeni işlerden oluşuyor.
Valentine’in sanatsal pratiği, yapılı çevre ile dokuma ve dantel yapımı gibi tekstil yapım süreçleri arasında ilişki kurma ve bulma etrafında dönmektedir. 2023 ve 2024 yıllarında İzmir’de yaşayan Valentine, kent yıkım ve (yeniden) inşa yoluyla muazzam bir değişim geçirirken Karşıyaka’da çizim yapmaya ve zeminin dijital taramalarını yapmaya odaklandı.
Bu sergide, Karşıyaka’nın ve İzmir’in diğer bölgelerinin kaldırımlarının bir dizi 3D taraması masaüstlerine yansıtılacak. Duvarlarda, çeşitli kaldırım desenlerini ve bunların zemindeki kırılmalarını, dokuma yapılar için notasyonlar da dahil olmak üzere bir dizi desen dili kullanarak araştıran bir dizi suluboya çizim yer alacak. Bu çizimlerde kullanılan malzemeler arasında geleneksel suluboya pigmentleri, demir safralı mürekkep ve Karşıyaka’da bulunan inşaat molozlarından elde edilen elle öğütülmüş pigmentler yer alıyor.
Olivia Valentine: yeryüzü sessiz değildir (the ground is not a quiet place) is an exhibition featuring new works by American artist Olivia Valentine made in İzmir in 2023 and 2024 while in residence at Maquis Projects in Kehmeraltı, İzmir, and working out of a studio on Fazıl Bey Caddesi in Karşıyaka, İzmir.
Valentine’s artistic practice revolves around finding and making relationships between the built environment and textile construction processes such as weaving and lacemaking. Living in İzmir in 2023 and 2024, Valentine has focused on drawing and making digital scans of the ground in Karşıyaka while the city undergoes enormous change through demolition and (re)construction.
In this exhibition, a series of 3D scans of the sidewalks of Karşıyaka and other areas of İzmir will be projected on tabletops. The walls will hold a series of watercolor drawings that investigate various paving patterns and their ruptures in the ground using a number of pattern languages, including notations for woven structures. The materials used in these drawings include traditional watercolor pigments, iron gall ink, and hand-milled pigments created from construction debris found in Karşıyaka.